Oj, oj, oj jak swędzi! Oj, oj! Mamo! Nie dawaj mi am! Nie chcę! Wolę gryzak. Ooooo! Gryzak pomaga. Mamo, znowu mi coś w buźce się dzieje. Aż usiedzieć w miejscu nie mogę.
Bo siedzieć już sam potrafię bardzo ładnie. Jak mnie mama obłoży zabawkami to dopiero mam pole do popisu. Ale, ale, co to. Czyżby tam leżał pilot? Na podłodze? I mama nie widzi?
Jak ja się mam tam do niego dostać? Hmmm. Położę się na brzuszek. O!
A teraz trzeba coś zrobić, żeby poruszyć się do przodu. Zamacham nogami, może pomoże. E, nie. Tylko paluszki bolą.
A jak wysunę ręce do przodu i przysunę je do siebie.
Mmmmmm, lepiej ale wciąż za wolno. Bo jak mama zauważy, że pełznę do pilota, to będę miał problem.
Mmmmmm, no! A gdyby tak podwinąć nogi? Ojej, ja tak jakoś wyżej jestem! A mama wciąż nie patrzy tylko w kuchni jest. Dobra to teraz do przodu.
Mmmmm, Mmmmm, Mmmmm! Udało się. A teraz pilociku będzie: Omnomnomnom! Pycha!
KOMENTARZ MAMY:
Synek nie bujał się jak każdy początkujący raczkujący tylko od razu ruszył z kopyta. Oczywiście jak nie patrzyłam. A jak już zauważyłam, że do pilota próbuje podejść to zostawiłam. Niech próbuje. Tylko, że nie spodziewałam się, że mu się uda. Zanim dobiegłam do niego to pilot był już w buzi. Niedługo, tylko zdążył liznąć. A radosny przy tym? Jak sto pięćdziesiąt.
A, a ząbki wyszły dwa górne, więc mamy cztery. Kasownik.
Co dziecko nie zrobi żeby dostać się do tego czego nie wolno :)
OdpowiedzUsuńMoje dziecko ma już kilka pilotów do zabawy, tych co zostały po starych telewizorach. Tylko jeden leży poza zasięgiem wzroku. Na szczęście telewizor włączamy może dwa razy w miesiącu, więc nie ma problemu z walką o władzę. U nas była akcja z raczkowaniem. Dziecko zamiast raczkować po prostu wstało (tylko umiała ledwo ledwo pełzać i siadać). Raczkować nauczyła się kilka tygodni po tym jak nauczyła się podciągać do wstawania. To był dopiero szok ;)
OdpowiedzUsuńOdrobina motywacji i dzieci czynią rzeczy na pozór niemożliwe tak od razu :)
OdpowiedzUsuń